چاپ مرکزی

اختراع فن چاپ درحقیقت تراکت به قرن ها پیش از گوتنبرگ، که نامش به عنوان مخترع چاپ در تاریخ به ثبت رسیده است، برمی گردد. تراکت آسوریان چند هزار سال قبل از میلاد بر خشت­هایی از گل ‌رس تراکت مهر می‌زدند. استفاده حروف قابل انتقال نیز میان سال‌های 1051 و 1058 در چین آغاز شد. مخترع این حروف فردی به نام پی‌شنگ بود کارت ویزیت و حروف هم از گل ‌ تراکت رس ساخته می‌شد. حروف دستی و حروف قلعی که پس از آنها به کارآمد، هیچ یک رواجی نیافت؛ برعکس حروف چوبی متداول شد. تا این‌که در سال 1440، گوتنبرگ ظاهراً بدون اطلاع از کار چینی‌ها، حروف قابل کارت ویزیت انتقال را اختراع کرد و برای هر یک از حروف الفبا یک حرف جداگانه به کار برد. تراکت حروف متحرک را چینی‌ها اختراع کردند؛ ولی تراکت گوتنبرگ که حرفه اش زرگری بود، آلیاژ تراکت مناسب برای ریخته­گری حروف را از سرب و آنتی موآن به دست آورد و سپس نسبت هر یک از این دو فلز را ه کارت ویزیت ­گونه­ای انتخاب کرد که حروف بیش از حد سخت و نرم نباشند. وی برای مرکب چاپ هم فرمول مناسبی تراکت یافت و خلاصه با رفع موانع و حل مشکلات عمل چاپ را میسر و اجرایی کرد.